Hayatımızda keşkeler olmazsa diyorum.Yaşamın çok yerinde keşke lerle yaşıyoruz.Silgiside yok yaşamın; silip doğru düşündüğünü yaşamak mümkün değil. O halde yaşamayı eğrileriyle ve doğrularıyla kabul etmek gerek.
Bir türlü vazgeçemediğim keşke lerimden birisi ilk öğretim döneminde kitap okusaydım; orta okul döneminde klasikleri bitirebilseydim.Tolstoy,Goethe,Dostoyevski gibi yazarlarla o dönemimde tanışsaydım.Lise ve yüksek okul döneminde daha farklı kitapları okumak keşkelerimdendir.
Bu düşünce her zaman benimle özdeşleşti adeta.Unutmadan belirteyim; bunların yanında bir enstrümanla yaşamak, hayatımın karelerinde güzel yer tutardı.
Daima kitap okuduğumda çok az şeyleri bildiğimi fark ederim. Öğrendikçe mutluluğum artar,güven duygum güçlenir,düşüncelerim daha berraklaşır. Kitap okuma alışkanlığının gençlerimizde oluşmasının; güzel bir geleceğin olmasında temel oluşturacağına inanıyorum.
Öğretim eğitimle iç içe olmalı;sağlam kişilikler oluşmalı kişide.
Leonardo da vinci den bir alıntı yapalım.
“ istiridyeler dolunayda tam olarak açılırlar,yengeç açık olduğunu görünce istiridyenin içine bir taş yada yosun atar, böylece istiridye bir daha kapanamaz veyengecin yemi olur.
Bu, ağzını çok fazla açıp kendisini konuşmacının insafına bırakan kişinin kaderidir.’’ Leonardo da vinci böyle diyor.
Dikkate alınması gereken bir konu olduğu kesin. O halde iyi yetişmeliyizki; konuşmacının insafına değil, mantığımızın , bilgimizin yönlendirdiğini seçelim.Aydın insanlar aydınlık ortamların yaratıcılarıdır, sağlam ve aydın nesillerin yaratıcısı olurlar.Aydınlığın temel taşlarından birisi okumaktır.
Güzel bir Çin atasözüyle bitirelim yazımızı.
“Eğer bir yıl süren refah istiyorsanız tahıl yetiştirin.
Onyıl süren refah istiyorsanız ağaç yetiştirin.
Yüzyıl süren refah istiyorsanız insan yetiştirin.’’
